فیلسوفی تک‌تیرانداز، ضدموسیقی و سینما؛ مردی که با تیروکمان به زنان بی‌حجاب شلیک می‌کرد، دبیر شعاف شد
هیرش سعیدیان- پس از انتصاب حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه به ریاست شورای عالی انقلاب فرهنگی توسط سید ابراهیم رئیسی، بسیاری در فضای مجازی و رسانه‌ها به این انتصاب واکنش نشان دادند. برخی نیز با توجه به دزفولی بودن این روحانی، محمد مخبر را در این مسئله دخیل دانستند.
خسروپناه از جمله شاگردان مصباح یزدی است و در موسسه منتسب به مصباح (موسسه امام خمینی) نیز دروسی مانند فقه، اصول و کلام تدریس کرده است. دبیر جدید شعاف در سایت شخصی، خود را «مدرس خارج فقه نظام ولایی در حوزه قم، دارای اجازه اجتهاد در فقه و اصول و نقل روایات معصومین و دریافت‌کننده جایزه بین‌المللی علوم انسانی اسلامی» معرفی کرده است.
حواشی و اظهارنظر‌های این چهره جنجالی همواره واکنش رسانه‌ها را در پی داشته است. خسروپناه در مقطعی که ریاست موسسه حکمت و فلسفه ایران را بر عهده داشت، نامه‌ای با سربرگ این موسسه خطاب به رئیس آموزش و پرورش قم نوشت و از او خواست به خواهرش یک پست در مجموعه خود اختصاص دهد. با توجه به بازتاب وسیع این نامه در رسانه‌ها و درخواست‌ها از وی برای پاسخگویی، حجت‌الاسلام خسروپناه نوشت: «دوستان می‌گویند چرا در مقابل تخریب معاندان در فضای مجازی از خود دفاع نمی‌کنی گفتم: استاد عرفانم فرمود: ذرهم فی خوضهم یلعبون» این پاسخ نیز واکنش‌های مختلفی را در پی داشت.
پس از آنکه خسروپناه از ریاست موسسه فلسفه و حکمت برکنار شد، علی اکبر ولایتی وی را به عنوان معاون علوم انسانی و هنر دانشگاه آزاد منصوب کرد. پیش از این خسروپناه، ولایتی را در موسسه حکمت به عنوان مدیر گروه جدید «فلسفه و علوم در تمدن اسلامی» منصوب کرده بود. خبرگزاری ایرنا در آن بازه زمانی، این مسئله را تهاتر شغلی نامید و گزارشی با تیتر: «خسروپناه و ولایتی؛ تهاتر شغلی و مزیت‌های یک رابطه خوب» منتشر کرد.
حمله به پزشکان
خسروپناه همچنین ضمن تاختن به منتقدان طب سنتی اظهار کرد که ۳ بار به بیماری کرونا مبتلا شده و هر سه بار بیماری خود را با داروی زمستانه امام کاظم و داروی جامع امام رضا درمان کرده است. وی برخی موضع‌گیری‌های پزشکان درخصوص طب سنتی را «ادامه سیاست دولت منحوس پهلوی اول» نامید و گفت این افراد «مدعی علم، اما فقیر در فلسفه» هستند.
حضور قهرمانانه در جنگ
این چهره دریک مصاحبه با شبکه ۴ سیما اظهار کرد که در سال سوم طلبگی، به عنوان تک‌تیرانداز در جنگ ۸ ساله ایران و عراق شرکت داشته است. خسروپناه در این برنامه روایتی قهرمانانه از رزم و نبرد‌های خود در جزیره مجنون را به تصویر کشید که شامل «انداختن نارنجک در سنگر عراقی‌ها» رفتن بی‌محابا به سمت عراقی‌ها در حالی که صورتش سوخته بود و جایی را نمی‌دید، «اتصال معنوی به امام زمان حین جنگ»، «تجربه معنوی زندگی پس از مرگ» و بازگشت به زندگی است. داستانی که با طرح پرسش‌های از سوی برخی منتقدان مواجه شد، به ویژه آنکه بسیاری از طلاب در دوره جنگ، نه در خطوط مقدم که در واحد‌های مانند تبلیغات جنگ مشغول به فعالیت بودند. وی در ادامه گفت: زمانی که گلوله تانک به سنگر آنها اصابت کرده است، در حالتی میان مرگ و زندگی قرار گرفته است، در این حال، ندای معنوی او را میان (شهادت) و یا بازگشت به زندگی مخیر کرده است، «اما فکر می‌کنم به دلیل انس و حٌلقه‌ای که به علم و دروس طلبگی و تحصیل داشتم، تصمیم گرفتم که به زندگی بازگردم». از سخنان او اینگونه استنباط شد که او به دلیل ماموریتی الهی (شامل علم و تحصیل) به زندگی بازگشته است.
مدرک تحصیل و اتهام کتاب‌سازی
در سایت حجت الاسلام خسروپناه به نام زیست‌نامه عنوان شده است که وی «در سال ۱۳۷۴ در مقطع دکترای کلام اسلامی با رتبه اول از مؤسسه امام صادق (علیه السلام) فارغ‌التحصیل شد» این موسسه با دانشگاه امام صادق متفاوت است و در قم به مرکز تخصصی کلام مشهور است و تحت اشراف بیت آیت‌الله جعفر سبحانی قرار دارد. احمد مطلب‌نیا اندیشمند ایرانی در سایت صدای اندیشه، ضمن آنکه ده‌ها شاهد و مثال برای وجود «کپی‌کاری، تقلب و سرهم‌بندی» در کتاب جریان‌شناسی ضدفرهنگ‌ها نوشته خسروپناه ذکر می‌کند، مدعی شده است که موسسه مذکور به ویژه در مقطعی که این روحانی در آن تحصیل می‌کرد، اصلاً مقطع دکتری نداشت و بالاترین مدرک تحصیلی آن سطح ۴ حوزه بوده. به استناد به این موضوع بسیاری از اهالی فلسفه و کلام با توجه به قانون مجلس در مورد ممنوعیت به کارگیری جعلی عنوان دکتر و مهندس در مکاتبات خواستار برکناری و مجازات خسروپناه شدند، درخواستی که مسکوت ماند.
دکتر امیرحسین خداپرست در یادداشتی که با دو عنوان «انتحال را بود آیا که عیاری گیرند؟» و «گر تو قرآن بدین نمط خوانی…» در رسانه‌ها انتشار یافت، با ذکر مصادیق پرتعدادی، مدعی شد که حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه در آثارش مرتکب «رونویسی از آثار دیگران، خودانتخالی و سرقت علمی» شده است. خداپرست در پاورقی‌ها توضیح داد که منظور او از خود انتحالی همان «کتاب سازی» است.
مریم‌السادات حسینی از دانش‌آموختگان فلسفه و کلام اسلامی نیز در یادداشتی با عنوان «علم‌ورزی یا کتاب‌سازی» می‌نویسد که برخی از آثار خسروپناه مانند جلد سوم کتاب مسائل جدید کلامی و فلسفه دین به صورت ۱۰۰ درصدی مصداق کتاب‌سازی هستند و برخی دیگر از آثار وی همچون کتاب مانند کتاب فقه در محک زمانه، ۵۰ درصد کتاب‌سازی شده‌اند.
در حالی که لودویگ یوهان ویتگنشتاین فیلسوف نامدار اتریشی در زمان حیاتش تنها ۲ کتاب رساله منطقی- فلسفی و یک فرهنگ لغت برای استفاده کودکان (در مورد دومی تردید‌های وجود دارد) را به رشته تحریر درآورد، با استناد به سایت شخصی عبدالحسین خسروپناه، وی در ۵۶ سالگی دقیقاً ۵۶ کتاب نوشته است. همچنین ۴ کتاب ترجمه نموده و ۵ کتاب آماده انتشار نیز در لیست انتظار دارد. علاوه‌بر این‌ها خسروپناه ۲۷ جزوه نیز تحریر کرده که بیشتر آنها جهت تدریس در موسسه مصباح یزدی است. ۱۷۹ مقاله و ۲۰ نرم‌افزار از دیگر تولیدات او است. نامبرده همچنین سمت راهنمایی، مشاوره و داوری صد‌ها پایان‌نامه را عهده‌دار بوده و تعداد قابل‌توجهی نیز سخنرانی و مصاحبه از وی آرشیو شده است. همه این‌ها با وجود این حقیقت قابل توجه است که او در حین تحریر این کتاب‌ها برخلاف ویتگنشتاین، فیلسوف تمام وقت نبوده، بلکه در ده‌ها سمت و پست مختلف دولتی شاغل بوده است.
این روحانی در پاسخ به موج انتقادات از وی در خصوص اصالت آثار علمی و رفتار شخصی‌اش که از سوی اعضای هیئت علمی و علاقه‌مندان به حوزه منطق و فلسفه طرح شده بود در کانال تلگرامی خود نوشت: «این بازی‌های کودکانه در انجام وظایف قانونی و شرعی (او) خللی وارد نمیکند» وی همچنین منتقدانش را «اوپوزیسیون» نامید.
رضا کوهکن عضو هیأت علمی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران نیز به دلیل آنکه به زعم او خسروپناه به شکلی «غیرعالمانه» به جای پاسخ «به جرح» منتقدانش می‌پردازد، طی یادداشتی شدیدالحن، بر او خرده گرفت.
سید نصرالله موسویان و امیر صائمی دو فلسفه‌پژوه ایرانی دیگر نیز طی یادداشت‌های با عنوان «سخن را چنین خوار مایه مدار» و «ما و آسیاب‌های بادی فلسفی» که پیش از این در روزنامه شرق منتشر شده، آثار عبدالحسین خسروپناه را مشحون از استنادات و تحلیل‌های آشفته و ناموجه، معرفی کرده‌اند.
خبرگزاری دانشجو در گزارشی با عنوان دلایل حملات ضدانقلاب به حجت‌الاسلام خسروپناه، این انتقاد‌ها را ناشی از فعالیت‌های این شخصیت علیه «روشنفکری غرب و فرقه‌گرایی» دانست.
بنا بر خود اظهاری خسروپناه در سایت شخصی‌اش، فهرست برخی مشاغل او شامل این موارد است: رییس مؤسسه‌ی پژوهشی حکمت و فلسفه‌ی ایران، عضو هیئت امنای پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه‌ی اسلامی، رییس کمیته‌ی فرهنگی و اجتماعی کمیسیون بررسی و تأمین نیاز‌های دینی دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام، دبیر و نایب‌رییس هیئت حمایت از کرسی‌های نظریه‌پردازی، نقد و مناظره، عضو حقیقی شورای تحول و ارتقای علوم انسانی کشور، عضو شورای اسلامی شدن دانشگاه‌ها، عضو شورای پژوهشی بنیاد ایران‌شناسی، عضو هیئت امنای دفتر تبلیغات اسلامی حوزه‌ی علمیه‌ی قم، عضو حقیقی شورای سیاست‌گذاری مرکز مطالعات و پژوهش‌های حوزه‌ی علمیه‌ی قم، عضو هیئت امنای حوزه‌ی دانشگاهیان، عضو هیئت امنای دانشگاه مذاهب اسلامی، عضو هیئت‌مدیره‌ی مجمع عالی حکمت اسلامی، عضو حقیقی شورای حوزوی شورای عالی انقلاب فرهنگی و عضو شورای عالی سیاست‌گذاری ستاد پاسخگویی به مسائل مستحدثه‌ی دینی.
ضدموسیقی و سینما
خسروپناه همچنین در آثارش به موسیقی تاخته و «موسیقی‌گرایی» را دارای «رویکردی معنویت‌ستیزانه» و ضددین معرفی کرده است. دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، «موسیقی رمانتیک را بسیار مضر و خطرناک» توصیف کرده و با ذکر مثالهای از گروه یوتو انواع موسیقی مانند رپ و راک را نیز ضداخلاقی و ضددین توصیف کرده است. وی یکی از دلائلش برای ضدیت با موسیقی را نقش این عنصر به گفته وی «مضر و خطرناک» در «ترویج روابط بین دختر و پسر» اظهار می‌کند.
وی در یکی از کتاب‌هایش می‌نویسد که سینما پس از انقلاب بیشتر به واقعیت نزدیک شد، اما این سینما هنوز اسلامی نشده است. خسروپناه می‌گوید که هرگز به سینما نرفته و اجازه نمی‌دهد که فرزندش نیز به سینما برود.
هاشمی به من گفت فیلسوف و مجتهد
خسرپناه در مناظره با زیباکلام در صداوسیما تلویحاً دلیل عدم خوشبختی انسان ایرانی را آن دانست که زندگی‌اش مخلوطی از «اسلام، ایرانیت و غربیت» است و به اصطلاح اگر زندگی او اسلام خالص می‌بود قطعاً به خوشبختی می‌رسید، زیباکلام در پاسخ گفت که در ۱۵۰ سال اخیر میلیون‌ها نفر از این طرف (ایران) به غرب رفته‌اند و برنگشته‌اند، اما ۲۰ نفر از غرب نیامده‌اند که اینجا زندگی کنند.
دبیر جدید شورای عالی انقلاب فرهنگی در تمجید از خود همچنین می‌گوید: «شاید اخلاقاً خوب نباشد که بگویم، اما مرحوم هاشمی رفسنجانی به من می‌گفت، آقای خسروپناه! من شما را یک فیلسوف و یک مجتهد می‌دانم.» نگارنده تحقیقی بالنسبه مفصل در این خصوص انجام داد، اما به غیر از نقل قول گوینده، رفرنس معتبری در این‌باره نیافت.
اغتشاشگران را باید بدون ترحم اعدام کرد و به صلابه کشید
وی با صدور بیانیه‌ای ضمن انتقاد از افرادی که خواستار توقف اعدام افراد درگیر در حوادث اخیر هستند، می‌نویسد: این افراد باید به ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺟﺮﻣﺸﺎﻥ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﺮﺣّﻢ، کشته ﻳﺎ ﺑﻪ ﺻُﻠّﺎﺑﻪ کشیده شوند ﻳﺎ ﭼﻬﺎﺭ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺩﺳﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﭘﺎی ﭼﭙﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﻛنند ﻳﺎ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﺷﺎﻥ ﺗﺒﻌﻴﺪﺷﺎﻥ ﻛﻨﻨﺪ. ﺗﺎﺯه، ﺍﻳﻦﻫﺎ ﺭﺳﻮﺍیی ﺁﻥﻫﺎ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﺕ ﻫﻢ ﻋﺬﺍﺑی ﺑیﺍﻧﺪﺍﺯه ﻧﺼﻴﺒﺸﺎﻥ میﺷﻮﺩ.
وی همچنین در یک مصاحبه اظهار کرد که قبل از انقلاب از پنجره با تیر و کمان به پای زنان بد حجاب شلیک کرده و بعد‌ها روی سر آنها آب می‌ریخته است.
واقعا تاوان چیو پس میدیم
شهید همت فرمود: نگاه کنید آتش دشمن کدام سمت را میکوبد همان جبهه خودی است.